martes, 9 de marzo de 2010

¿LA JUSTICIA ESPAÑOLA SIRVE AL PUEBLO?

Motesquieu tenía razón, siendo consciente que quien dispone de poder tiende a ampliarlo con inclinación a abusar de él, lo que proponía era que, concretamente el poder judicial, no fuera ejercido por nadie de forma permanente ya que “así el poder de juzgar, tan terrible en manos del hombre, no estará sujeto a una clase determinada, ni quedará exclusivamente en manos de una profesión”.
El mismo filósofo y jurista, y otros que forjaron las bases de las democracias modernas, establecían que el origen de todo poder es el Pueblo, sujeto a quien todos los poderes están supeditados, y aún más eran radicalmente contrarios a alguna de las prácticas de quienes hoy reclaman su amparo, ya que es claro y evidente que la administración de la Justicia ha quedado en exclusiva en manos de una profesión, incluso se puede afirmar que está mayoritariamente en manos de una clase determinada.
Los denostados políticos que ejercen el poder legislativo, aún cuando en su mayor parte también pertenecen a una clase determinada, la de los funcionarios públicos en más del 80% de los casos, son sustituidos periódicamente por procedimientos que todos aceptamos como democráticos.
Lo mismo puede afirmarse de los diferentes gobiernos, que a todos los niveles ejercen de poder ejecutivo, además están permanentemente sujetos al ejercicio de la crítica desde otros poderes económicos y sociales, y controlados por los jueces.
Esos mismos jueces que de forma casi general no solo no admiten la crítica, “porque perturba su labor jurisdiccional”, en base a una independencia absoluta sino que lo hacen sin tener titulo legítimo ya que la Constitución Española, y todas las democráticas, establecen claramente que la Justicia, al igual que todos los poderes, depende del Pueblo.
La tan alabada transición española fue acertada en casi todos los terrenos, yo que participé durante 14 años en la elaboración de las leyes que la permitieron y consolidaron, hoy confieso que fallamos en el caso de la Justicia, a la que no supimos supeditar a la fuente de todo el poder democrático al PUEBLO. Las dudas, que sentencias incomprensibles y posiciones de jueces concretos y organismos judiciales, contrarios al sentido común y a los deseos de JUSTICIA de la mayoría de los ciudadanos, empiezan convertirse en la certeza que la actual justica española no está al servicio de todos los que formamos el sujeto PUEBLO.
Marzo de 2010
Fdo. Isidoro Gracia (DNI 7752400C)

1 comentario:

LOIS DO DEZA dijo...

O PROBLEMA E A CORRUPCIÓN. A “BERLUSCONIZACION” XA CHEGOU.

O que verdadeiramente resulta preocupante, ate o punto de que pode rematar nun grande escándalo de dimensión internacional, é a posible suspensión do xuíz Garzón a instancias dos neofascistas españois, e das mafias do ladrillo e de outras actividades, que teñen infectados e collidos os núcleos clave do Partido Popular, ameazando estenderse a toda vida política española.
Perséguese a Garzón, por apoiar a investigación dos crimes do franquismo, si, pero aí non hai perigo, lamentablemente iso ten pouco percorrido a estas alturas. No nos enganemos, o motivo principal non é outro que o Caso Gurtel, a trama de corrupción que ameaza a fondo o Partido Popular, e os seus actuais dirixentes. Este e non outro é o verdadeiro problema.
Con máis de setenta imputados entre Alcaldes, concelleiros, conselleiros e deputados autonómicos, senadores, e ate o propio tesoureiro nacional, membro da executiva que dirixe o Partido en España, o que se pretende agora e invalidar o proceso (iso si en nome do “estado de dereito”) posto en marcha por Garzón. De momento pretenden trabalo todo a base de recursos sucesivos e permanentes, entorpecendo a atrasando así o traballo do xuíz Pedreira, instrutor do caso. Mentres tanto apúranse as querelas contra Garzón, e promovese o seu cese.
De momento parece que o anuncio feito por este xuíz Pedreira, de levantar o segredo do sumario na segunda quincena de marzo, vaise retrasar. O diario “El País” tan atento o Caso Gurtel, parece que enmudeceu de repente. E o máis preocupante aínda de ser certo: A revista “Tiempo” desta semana, publica unha reportaxe titulada “PSOE y PP pactan no hacer sangre con los casos de corrupción”, e dicir que os casos de corrupción non se utilicen como “arma electoral”, ou sexa que se tapen.
Resultaría así que os dous grandes partidos non son capaces de poñerse de acordo para loitar contra a crise económica, pero si para tapar a corrupción. ¿ou é que a colaboración do PP apoiando medidas contra a crise ten o prezo de tapar o caso Gurtel?. Logo despois meten no cárcere o que roubou un queixo porque non tiña que comer.
Din que os pobos teñen o que se merecen ¿De verdade que nos merecemos isto?

LOIS DO DEZA