Fai xa algúns
días –o 1 de novembro- o meu querido amigo Xosé Carlos Arias –catedrático de
Política Económica da Universidade de Vigo- escribía en LA VOZ DE GALICIA, “a
política monetaria non vai dar xa para moito mais, polo que, si se quere
afastar as perspectivas da temida deflación e dunha xaponesización da economía
europea haberá que pensar en serio en vías de intervención que inciden mais
directamente sobre a economía real. E iso chámase política fiscal activa e
reformas que favorezan as ganancias en produtividade”.
I é que nesta
crise que nos esnaquiza estamos asistindo, como vimos repetindo reiteradamente
neste espazo, as múltiples manifestacións dos paradoxos e contradicións que
agocha o pensamento neoliberal que domina a maioría dos gobernos e instancias
europeas. Unha de tantas é a que afecta a “temida” inflación. Como é ben sabido para os monetaristas –banqueiros e
bancos centrais, gobernantes neoliberais, instancias europeas ….- o peor mal
é a inflación que “debe seren combatido
sen piedade” pois, segundo eles, unha inflación alta –para estes profetas do
mal toda aquela que estea por riba do 1/2%- e moi mala para a economía.
Non vou agora a
entrar en debater este argumento “filosófico” –pois diso trátase, de filosofía-
que aos únicos que beneficia e aos banqueiros –con taxas de inflación baixas
maiores ganancias polo diferencial do tipo de xuro e maiores posibilidades para
a especulación-. Nembargante si vale a pena subliñar que levamos xa longo tempo
nunha deflación –inflación negativa- sen que se vexan as vantaxes da mesma pois
continuamos –a pesares do pequeno respiro actual- engaiolados nunha longa
recesión económica. E os banqueiros, políticos e altofalantes que tan prestos
están para denunciar e/ou criticar calquera desvío inflacionista permanecen
agora calados diante dunha situación deflacionaria. Algo que pon en evidencia
os seus reais intereses pero que, como di o meu amigo X. C. Arias. non favorece
o crecemento económico e a creación de emprego senón todo o contrario polo que
os gobernos deben actuar con outras palancas ademais da política monetaria.
A economía
española presentaba no mes de outubro deste ano una taxa interanual de
inflación do -0,7%, e pechara o ano 2014 cunha inflación negativa (-1%) algo que facía moitas décadas que non
sucedía. Se nos atemos ao pensamento neoliberal parecera que estamos diante dun
dato económico positivo pero …. todo o contrario é un moi mal dato que as
elites queren ocultar e/ou ignorar pois reflicte unha situación de recesión
económica. Vexamos por qué.
En primeiro
lugar hai que sinalar que as taxas de inflación negativas –de deflación-
prolongadas van sempre unidas a situacións de depresión económica. Algo que se
pode comprobar se acudimos a historia: finais do século XIX, anos 30 do século
XX.
En segundo
lugar a inflación sole estar ligada á variacións da demanda agregada –en
realidade á relación entre a demanda e a oferta agregadas-. Nesta fase tanto o
consumo das familias, como o investimento privado e o gasto público –tres compoñentes da demanda- están moi por
baixo da capacidade produtiva real das economías galegas e española o que fai
que os prezos turren a baixa. En termos macroeconómicos a demanda agregada non
medra ao nivel da oferta facendo baixalos prezos para que ambas se equilibren.
Finalmente a
actual situación de deflación deriva en parte da situación do emprego e os
salarios. Como demostran as evidencias galega i española o elevado desemprego
turra dos salarios a baixa: os traballadores teñen menos forza para presionar e conseguir subas salariais e os empresarios
teñen mais capacidade para seren aínda mais duros e oporse as demandas
salariais. Como os prezos están relacionados cos custos laborais medios, unha
baixa nos salarios repercute nos custos laborais i estes nos prezos. Velaí unha
das causas da deflación en Galiza i en España: o elevado desemprego. A ecuación
é sinxela: elevado desemprego-caída dos salarios nominais-caída da demanda
agregada-baixa nos prezos-deflación.
Manoel Barbeitos Alcántara.
No hay comentarios:
Publicar un comentario