Alguén tan
relevante pero ao tempo tan pouco sospeitosa de radicalismo como a OMS
(Organización Mundial da Saúde) ven denunciando dende fai xa bastantes anos os
negativos efectos que as políticas de austeridade teñen sobre a saúde das
persoas. En base a un estudio sobre o estado de saúde en 53 países europeos a
OMS aseguraba que “os recortes ameazan con crear unha emerxencia sanitaria que
se non se atalla terá graves consecuencias económicas sociais e de saúde”. E
Galiza non é unha excepción pois como, desgraciadamente, empezamos a ver os
recortes no gasto público –tal como veñen denunciando dende fai xa tempo os
amigos da AGDSP (Asociación Galega para a Defensa do Sanidade Pública)- están
prexudicando gravemente aos pacientes mais vulnerables como sucede nos afectados
co hepatites C, os doentes con cancro, os afectados pola lexionela, os usuarios
dos servizos de urxencias e de hemodiálise….
En todos é cada
un destes casos, os mais soados pola súa aparición nos medios de comunicación,
a raíz do problema está nos recortes do gasto público que, como era evidente, afecta
a capacidade de atención dos servizos. Por si non fora suficiente cos recortes
outro problema aparece engadido: os intereses das industrias farmacéuticas, das
empresas inmobiliarias e dos fondos de investimento que o PP defende por riba
das necesidades dos pacientes. Xuntase así unha dobre ameaza para atención
sanitaria pública de Galiza: o recorte do gasto e a privatización de servizos
relevantes a favor das industrias farmacéuticos e do gran capital
–inmobiliarias, fondos de investimento…- que forman un “cóctel” que podemos
cualificar, sen equivocarnos, como mortal. Unha situación que agora faise
visible con pacientes afectados pola hepatites C, mais tarde con doentes
oncolóxicos e con novos casos que iran aparecendo. Casos que non son mais que a
punta do iceberg de algo moi grave que se está incubando na atención sanitaria
pública con efectos indiscutibles sobre a saúde e a calidade de vida dos
galegos. Unha situación que, como ben apunta a AGDSP, empeza a ser de emerxencia sanitaria.
Velaí unha das
primeiras e mais relevantes medidas que deberá tomar o goberno galego que saia
das urnas nas vindeiras eleccións autonómicas: recuperar para o público a atención sanitaria. Un goberno que xunto
a este xiro na política sanitaria autonómica debera tamén realizar unha auditoría do gasto sanitario público
durante os dous mandatos de A. Núñez Feijoo ao fronte da Xunta de Galiza. I é
que en Galiza estamos asistindo, como sucede noutras comunidades autónomas
españolas, tanto a un enorme deterioro da atención sanitaria pública como a un
crecente refugo de fondos públicos a prol de intereses alleos como
inmobiliarias, industrias farmacéuticos, bancos, fondos de investimento, etc. que
turran, co apoio de gobernos como a Xunta de Galiza, por facerse co pastel dos
orzamentos públicos destinados a atención sanitaria.
Compre
finalmente subliñar algo tan evidente como que estes recortes no gasto da
atención sanitaria pública non afectan a tódolos galegos por igual. Resulta
indiscutible que os mais afectados son aqueles pacientes –cidadáns- que mais
utilizan a atención sanitaria pública que non son outros que os pacientes de
rendas baixas e medias –as clases
populares- que non poden costearse os gastos que ocasiona a atención
sanitaria privada. Non por casualidade Galicia é unha das comunidades españolas
que xunto a destinar un menor gasto público a atención sanitaria ten unha maior
presenza de gasto privado. Non por casualidade Galiza é unha das comunidades
onde mais están medrando as desigualdades sociais.
Por todas estas
razóns, e outras mais que se podían sinalar, de non parar esta desfeita en
curso da atención sanitaria pública de Galiza, as consecuencias poden ser
fatais para un sector moi amplo da poboación galega.
Manoel Barbeitos Alcántara
No hay comentarios:
Publicar un comentario