Marchamos a Sada e puidemos ver o excelente
paseo marítimo que salva un amplo espazo de uso comunitario xunto á praia. Esta vila medrou de forma desordenada
sen que un axeitado planeamento urbanístico evitase edificios que campan polos
seus respectos; incluso un horrendo hotel se interpón entre dúas ruas, agora
pechado despois de ter deixado ós seus traballadores sen emprego e sen soldo.
Como vimos, unha ordenación do territorio se fai imprescindible no noso país e
non vexo que este asunto se encontre entre as prioridades políticas
Subimos o mirador de San Mamede, dende o que se
hai unha vista extraordinaria da ría de Betanzos, con Miño e Ares o outro lado,
xunto coa ensenada de Cabanas e Pntedeume. O monte non está coidado,
misturándose as árbores sen ton nin son e sen a limpeza necesaria para evitar
incendios.
Despois duns días, camiño de Guitiriz,
Bahamonde, Rábade e Lugo. Son poboacóns, agás a capital, que casi non
evolucionaron dende décadas, a non ser polo labor das súas autoridades
municipais: no caso de Guitiriz a xa
antiga banda de música e agora unha escola de música, co que tamén contan os de
Sada. En Bahamonde ten máis interés o castiñeiro que a capela anexa, e sobre
todo o museo de Víctor Corral, un escultor en pedra que ten ben merecido o
recoñecemento dos seus veciños. Coma noutros lugares, son as autoridades locais
as que renovan estas vilas.
Dende O Corgo empeza a mellor paisaxe rural de
Galicia –con permiso dos veciños doutras comarcas- cunha variedade de
arborescencias extraordinaria: carballeiras, castiñeios, aciñeiras… formando
fragas e sotobosques aquí e alá, coas montuosidades aparecendo a medida que
chegan os Ancares, con aldeas espalladas polas faldas cuxos accesos parecen
inverosímiles. Pasamos por Becerreá (onde nos falaron dun alcalde que se
empeñou, sen éxito, en ser Presidente provincial a toda costa…) e As Nogais.
Logo achegámonos ata Cervantes e Navia de Suarna, cuxas paisaxes forman parte
da reserva da biosfera, o que sen dúbida constitúe a principal novidade para a
conservación destes paraxes.
Pasamos a El Bierzo, con Cacabelos como destino
principal, coa intención de subir ata Bergidum, castro extraordinario e lugar
de habitación en épocas prerromana, romana e medieval: a súa muralla potente… a
vista sobre todo o val coas Médulas, Ponferrada, unha central térmica, a vila
de Cacabelos cos seus viñedos, máis o oeste Villafranca.
De volta estivemos no polígono industrial de
Teixeiro (por fin feito antes de que se instalasen as diversas industrias, con
moitas parcelas, dende hai anos, sen ocupación) e así ata as terras de Mesía (o
seu gando vacún) cos seus prados, e Ordes. De aquí a Compostela…
En toda a viaxe botamos de menos actuacións
urxentes das autoridades: dotación de servizos (transporte), ordenación
territorial para que os concellos poidan atender mellor necesidades dos
veciños. Galicia está volcada hacia o oeste, onde se encontran as vilas e cidades
máis importantes en poboación e economía, pero a provincia de Lugo e o centro
do país teñen grandes potencialidades económicas, paisaxísticas, que convén
impulsar sen deixar que todo o faga (xeralmente mal) a iniciativa privada.
L. de Guereñu Polán.
No hay comentarios:
Publicar un comentario