Si España fora unha democracia consolidada as eleccións do 20 D deberían
ser a porta aberta para o cambio do actual réxime borbónico, marcado pola corrupción e a desigualdade, por un réxime autenticamente democrático, federal e
laico.
As eleccións do 20 D celebraranse nun contexto político marcado por unha corrupción sistémica: unha
corrupción que podrece o conxunto do réxime político español ao estar estendida
por todo o sistema. Dende a xefatura do estado ao réxime partidario, pasando
polo exercito e a xudicatura o sistema político español navega corroído polo
corrupción: unha corrupción sistémica
alimentada pola oligarquía financeira e inmobiliaria que domina España.
Hai xa poucas dúbidas de que a monarquía borbónica é unha monarquía
corrupta e decadente e non sómente polo “escándalo Urdangarín” –é que o resto
da familia, sogro e cuñado incluídos, non sabían ren?- senón tamén polas actividades
como “intermediario comercial” do
exmonarca Juan Carlos –tales que lle permitiron acumular un fortuna que algunhas
fontes sitúan por riba dos mil millóns de euros-. Unha corrupción que como o ex
fiscal Jimenez Villarejo demostrou tamén chegou ao aparato xudicial: casos
Botin, Pujol e Alierta entre outros. Que aniña no exército: avións que non
voan, submarinos que non flotan, carros de combate que non entran nos avións,
portas corredoras exército-industrias armamentísticas. Pero que ten nos
partidos sistémicos (PP e CiU fundamentalmente sen que o PSOE estea totalmente
limpo) a súa máxima expresión: a operación Púnica, os papeis de Bárcenas, os
casos Gürtel e Caja Madrid (PP), o caso do Palacio da Música, de Lumarroca,
ITV, Adega (Ciu) son evidencias dunha corrupción programada e planificada para
o que ámbolos dous partidos (PP e Ciu) contaron coa colaboración da oligarquía
financeira e inmobiliaria así como co silencio de moitos medios de comunicación
e opinión.
As eleccións xerais do 20 D vanse celebrar nun contexto social marcado por
unha enorme desigualdade: segundo
fontes comunitarias –EUROSTAT- España tense convertido nestes anos nun dos
estados europeos campións en desigualdade situándose nos postos de cabeza –so
superada por Letonia-. Unha desigualdade
que ten causas políticas: as durísimas políticas de axuste fiscal, rebaixa
salarial e privatización de activos públicos que primeiro o PSOE e logo o PP
viñeron desenvolvendo dende que estoupou a crise do 2008.
Deste xeito o PP aparece como un aplicado alumno da troica (BCE, CE, FMI),
como o propulsor dun “austericidio” demoledor i eficaz dende o punto de vista
social e económico. Así o PP poderá
presentarse as eleccións xerais cos deberes feitos. Durante o seu mandato as
rendas de capital –bancos, grandes empresas inmobiliarias, oligopolios.. IBEX
35 en definitiva- tiveron unhas ganancias exuberantes. As rendas do capital
medraron de tal xeito, ao tempo que caían as rendas do traballo, que se sitúan
na cabeza da Unión Europea polas súas ganancias. Un alumno aplicado.
Que importa que ao mesmo tempo caeran as rendas do traballo, que o
desemprego se cronifique –duplicamos a taxa media europea- e os mozos emigren
por falta de oportunidades, que o número de familias en risco de exclusión estea
entre os mais elevados de Europa, que os salarios caian en picado de tal xeito
que, hoxe por hoxe, ter un emprego non evita o seren pobre, que os servizos de
benestar –sanidade, ensino, dependencia- estean medio desmantelados, que as
pequenas e medias empresas xunto co comercio polo miúdo agonicen tanto pola
caída das vendas como pola falta de crédito..? Que importa todo iso cando a
troica danos o título de “alumnos moi aplicados”?. Viva o austericidio!!!!.
Dende a outra beira parece lóxico defender que o 20 D debe ser unha
oportunidade para empezar a cambiar realmente as cousas. Para rematar con estas
políticas que tanto dor e sufrimento estanlle provocando a millóns de familias
de rendas medias e baixas –clases populares-. Para rematar coa corrupción sistémica.
Pero para que iso sucedera habería que romper coas políticas anteriores e co
antigo réxime algo que os partidos sistémicos non parecen dispostos a facer
polo que, si atendemos as enquisas, moito me temo que as cousas non iran a
mellor logo do 20 D.
Manoel Barbeitos Alcántara
No hay comentarios:
Publicar un comentario